Dit verhaal speelt zich af rond de verdwenen Karnemelkbrug, gelegen tussen het rondpunt aan St.-Jacobs en de Steendam. Nog steeds kan men voor het tabakswinkeltje in de Steendam de metalen afsluiting aantreffen van deze brug.
“Karnemelk, Karnemelk. Ik heb mijn arme ziel vergeten want ik heb meer water dan melk gemeten.” Tot aan de Franse periode (1792) verscheen er aan de Karnemelkbrug om klokslag middernacht een schim die steeds deze woorden sprak.
Het zou om de geest gaan van een boerin die haar melk voor een lange periode gedoopt had. Daar ze in de knoop lag met haar geweten, niet wetende hoe het bedreven kwaad te herstellen, verviel ze telkens in wanhoop waarbij ze uiteindelijk over de brug in ’t water sprong en verdronk.
De verschijning van haar geest moest dienen om anderen tot les te zijn. Waarbij het verhaal de ronde deed dat er in en rondom Gent niemand het lef meer had zijn melk te dopen.
DE KUIP - GENT (Belgium) 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.